Tradycją luterańską, jest wspomnienie swoich bliskich, tak zwana „wspominka” albo „przypominka”. Wtedy to podczas nabożeństwa, po kazaniu ksiądz odczytuje wspomnienie o zmarłej osobie, przekazuje dla rodziny kilka słów pociechy opartych na Słowie Bożym oraz prowadzi modlitwę dziękczynną za życie zmarłego, w której prosi także Boga o pokój i błogosławieństwo dla wspominającej rodziny. Tradycją w naszej parafii jest śpiewanie stosownej pieśni, podczas której rodzina i zbór może złożyć ofiarę ołtarzową.
„Wspomnienie” zazwyczaj ogłaszane jest ok. 6 tygodni po pogrzebie oraz w pierwszą rocznicę śmierci. Każde kolejne wspomnienia wg uznania rodziny. Prosimy o zgłaszanie „wspomnienia”, co najmniej tydzień przed nabożeństwem w kancelarii parafialnej.
Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam; nie jak świat daje, ja wam daję.
Niech się nie trwoży serce wasze i niech się nie lęka.
Niech się nie trwoży serce wasze i niech się nie lęka.
Ewangelia Jana 14,27