ks. Wilhelm Zahn – ur. 24 lutego 1845 r. w Heidersdorf, zm. 11 lipca 1901 r. w Füssen am Lech; proboszcz z Mysłowic, opiekował się ewangelikami na terenie Szopienic, gdy nie istniała jeszcze parafia, a ewangelicy dzięki jego staraniom spotykali się na nabożeństwach w szkole i urzędzie gminy Roździeń. Zmarł kilka miesięcy po poświęceniu szopienickiego kościoła. 16 lipca 1901 r. został pochowany na cmentarzu ewangelickim w Mysłowicach.

 

 

 

ks. Alfred Stohrer – proboszcz z Mysłowic, przejął obowiązki po śmierci ks. Zahna. Sprawował pieczę nad szopienicką parafią do 1905 roku.

 

 

ks. Wilhelm Dorn – ur. 2 marca 1877 roku we Wrocławiu , gdzie ukończył studia uniwersyteckie. Ordynowany 9 listopada 1904 roku we Wrocławiu.  Od 15.11.1904 r. do 14.05.1905 r. wikariusz w Hofenfriedberg. Od 15.05.1905 r. do 31.05.1905 r. wikary w Lossen pow. Brzeg. Od 1 czerwca 1905 roku mianowany pierwszym stałym duszpasterzem w naszej parafii. Z początku mieszkał on w wynajmowanym mieszkaniu znajdującym się nieopodal kościoła, a po wybudowaniu kompleksu parafialnego zamieszkał na plebanii w 1908 roku. Od 8 czerwca 1910 proboszcz szopienickiej parafii. Ks. Dorn w Szopienicach był do 1917 roku, które musiał opuścił z powodu choroby, następnie był wikariuszem w Mysłakowicach. Od 01.03.1918 r. w Uboczu gdzie pełnił swoją służbę duszpasterska do 13 czerwca 1946 r. Trzy dni później wraz ze swoją żoną Hildegardą i grupą 800 Niemców został wysiedlony. Szedł w kolumnie w kierunku Płakowic przez Legnicę, gdzie pociągiem udał się do Niemiec. Jego dalsze losy nie są znane.

ks. Johannes Paul Dierich – ur. 11 lipca 1868 w Niemczy (niem. Nimptsch). Jego ojciec Paul był pierwszym burmistrzem w Inowrocławiu (funkcję tą pełnił aż do śmierci 28 sierpnia 1894 r.). Ukończył kolejno Realschule w Gohrau, Königlische Gymnasium w Inowrocławiu, studiował teologię ewangelicką, filozofię i historię na Uniwersytecie Wrocławskim (1888-1889, 1890 – 6 grudnia 1893) i Uniwersytecie w Halle (1889-1890). 26 kwietnia 1897 r. w  Auli Leopoldina Uniwersytetu Wrocławskiego obronił pracę licencjacką pt. Die Quellen zur Geschichte Priscillians (pol. Źródła do historii Pryscyliana); duszpasterz szopienickich ewangelików od roku 1918 do 1931 – po zakończeniu służby w Szopienicach pastor Dierich przeszedł na emeryturę.

 

 

ks. dr Eduard Bechtloff – ur. 1 sierpnia 1903 w Dornfeld, zm. 15 lipca 1984 w Berlinie; pastor w Stanisławowie (niem. Stanislau), Szopienicach i Berlinie. Jego służba w szopienickiej parafii zaczęła się 1 października 1931 r., a zakończyła w roku 1938. W roku 1933 dr Bechtloff został redaktorem pisma „Kirche und Heimat”.

 

 

ks. Ryszard Horn – ur. 25 sierpnia 1910 roku w Łodzi . Jego ojciec był misjonarzem. W latach 1931-1936 studiował teologię w Warszawie. Po ordynacji wikariusz w Bełchatowie (1936/1937), Szopienicach (od 9 marca 1938 – 1939), proboszcz w Dziepółć Radomsko (1940-1945), Bochum-Dahlhausen (1946-1947), Gladbeck/Westf. (1947-1950), od 1950 w Kotthausen koło Koln. W latach 1954-1956 wybudował kościół w Kotthausen.

 

 

ks. Gerhard Myschliwczyk – ur. 7 czerwca 1911 w Chorzowie, studiował w Poznaniu i Wrocławiu. W latach 1937-1939 odbył wikariat przy kościele im. Elżbiety w Chorzowie. W 1939 został przewodniczącym Verband Evangelischer Arbeiterverein in Polnisch-Schlesien. W latach 1939 – ok. 1945 proboszcz parafii w Szopienicach. Następnie służył w parafiach na terenie Niemiec, m.in. Friesenheim (1947-1949). Zmarł w 1972 r. w Berlinie.

 

ks. Leopold Raabe – ur. 4 lutego 1908 w Częstocinach, zm. 1987 w Dzięgielowie. Ordynowany w 1935 roku w Warszawie przez ks. bpa Juliusza Burschego, przeniesiony do Świętochłowic i Chorzowa Batorego jak nauczyciel w roku 1936. W 1939 roku został aresztowany i zakazano mu posługi duszpasterskiej. Był proboszczem w latach 1945-1957 kościoła ewangelickiego im. Jana Chrzciciela w Świętochłowicach skąd dojeżdżał do Szopienic, w których od 1945 do 1947 r. sprawował opiekę duszpasterską i organizował parafię w trudnych latach powojennych. Następnie w Skoczowie i na Wirku. W latach 1956-1962 członek Synodu Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego.

 

ks. Gustaw Gerstenstein – ur. 23 lipca 1906 r. w Warszawie, zm. 24 marca 1964 r. we Wrocławiu. Ukończył Gimnazjum w Kaliszu, oraz studia teologiczne na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1918 roku należał do Związku Harcerstwa Polskiego. Ordynowany 16 marca 1930 r. przez biskupa kościoła ks. bpa Juliusza Burschego. Następnie odbył roczny wikariat w Krakowie, skąd przeniósł się na Górny Śląsk. W latach 1931-1936 pracuje jako katecheta w Chorzowie . Mocno związany w organizowanie i działalność Polskiego Towarzystwa Ewangelickiego. Był prezesem Związku Polskiej Młodzieży Ewangelickiej. Następnym miejscem jego posługi duszpasterskiej zostaje Stawiszyn. Po wybuchu II wojny światowej zostaje uwięziony w Łodzi, gdzie został zmuszony do podpisania volkslisty. 15 kwietnia 1943 roku został wcielony do wojska niemieckiego w stopniu szeregowca i zesłany do południowej Francji. 24 sierpnia 1944 trafia do niewoli francuskiej pod Marsylią, gdzie przebywa do 24 lutego 1945 r. Od wiosny 1945 kapelan ewangelicki w Armii generała Andersa. Do Polski powraca w grudniu 1945 r. Zatrzymuje się w Chorzowie. Następnie pełni funkcję proboszcza w Sosnowcu i Szopienicach (1947-1951) gdzie organizuje życie parafialne. Następnie udaje się na Dolny Śląsk gdzie zostaje proboszczem we Wrocławiu, Wołowie i Oleśnicy. Pełnił również funkcje seniora Diecezji Wrocławskiej. We wspomnieniach wiernych zapisał się jako dobry i pracowity kaznodzieja, który swoją serdecznością i optymizmem zjednywał ludzi dla Chrystusa. Zmarł po trzynastu pracowitych latach we Wrocławiu. Spoczywa na cmentarzu św. Wawrzyńca przy ul. Bujwida we Wrocławiu. Na nagrobku widnieje fragment psalmu: Pan jest mocą i tarczą moją. Jemu zaufało moje serce. (Psalm 28,7).

ks. Emil Kowala – ur. 6 lutego 1913 r. w Goleszowie, zm. 18 kwietnia 1976 r. w Żorach. Ordynowany na księdza 18 maja 1939 roku w Ligotce Kameralnej przez ks. bpa Juliusza Burschego, jako ostatni z księży wprowadzonych przez bpa Burschego . Odbył wikariat u boku ks. sen. Nikodema, oraz był jednocześnie katechetą w Ustroniu. Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany przez okupanta i wysiedlony do Krakowa. Pracował jako pomocnik murarski na Wawelu. 15 kwietnia 1940 roku objął stanowisko p.o. proboszcza Polskiej Parafii Ewangelickiej w Krakowie. Po wojnie powrócił do Cieszyna, a następnie https://szopienice.luteranie.pl/wp-content/uploads/2021/12/blog_15.jpgistrował w różnych okresu czasu parafiami w Świętochłowicach, Goleszowie, Szczytnie, Wrocławiu u i Łodzi. Od 1 lipca 1952 do 1961 proboszcz w Szopienicach. Za jego kadencji doszło 1 czerwca 1952 roku do powołania „Szopienickiego Ośrodka Parafialnego”, który https://szopienice.luteranie.pl/wp-content/uploads/2021/12/blog_15.jpgistrował parafie w Szopienicach, Sosnowcu, Hołdunowie-Lędzinach i Mysłowicach. Jako duszpasterz parafii w Hołdunowie prowadził walkę o odzyskanie utraconego kościoła. Od 1961 r. proboszcz parafii w Żorach.

ks. Karol Bauman – ur. 3 listopada 1931 r. w Kaliszu w rodzinie o bogatej tradycji ewangelickiej. Maturę zdał w Kaliszu. Ciężkie powojenne lata nie pozwoliły mu na podjęcie studiów. Gdy z powodu zawieruchy wojennej w naszym Kościele brakowało duchownych, ks. Gustaw Gerstenstein, były proboszcz w Sosnowcu i Szopienicach, mieszkał nadal na plebanii w Szopienicach i jednocześnie https://szopienice.luteranie.pl/wp-content/uploads/2021/12/blog_15.jpgistrował parafią w Cieplicach oraz w Jeleniej Górze. Plebania w Cieplicach stała pusta, ks. Gerstenstein poprosił rodziców ks. Karola Baumana, aby tam zamieszkali i mieli pieczę nad kościołem i plebanią. Właśnie tam, w tych trudnych warunkach, Bóg wzbudził w ks. Karolu pragnienie służby w Kościele. Wraz z rodzicami przeniósł się do Cieplic i tam pracował jako księgowy. Gdy w 1952 roku pojawiła się możliwość podjęcia studiów, Karol Bauman wyjeżdża i podejmuje studia na wydziale teologii ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego. Tam przeżywa likwidację wydziału teologicznego i kontynuuje studia na nowo powstałej Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej. Został ordynowany 14 lipca 1957 r. w Ostródzie na Mazurach przez ks. biskupa Karola Kotulę. Praktykę i pierwszy wikariat odbył w Diecezji Katowickiej u ks. seniora Alfreda Hauptmana w Zabrzu jako wikariusz diecezjalny oraz w parafii w Żorach (do 1 kwietnia 1958 r.). Następnie pełnił swą służbę w Skoczowie i Goleszowie, a w 1961 przybył do Szopienic, gdzie objął https://szopienice.luteranie.pl/wp-content/uploads/2021/12/blog_15.jpgistrację Szopienickiego Ośrodka Parafialnego (unia parafii w Katowicach-Szopienicach, Sosnowcu, Mysłowicach i Hołdunowie). Był budowniczym nowego kościoła ewangelickiego Świętej Trójcy w Hołdunowie w latach 1983-1986. W 1997 roku przeszedł na emeryturę i przeprowadził się do Szczecina, gdzie w początkowym okresie wspierał w służbie kaznodziejsko-duszpasterskiej tamtejszą parafię.

ks. dr Adam Malina – ur. 9 września 1966 w Cieszynie; w 1991 r. ukończył Sekcję Teologii Ewangelickiej na Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. Po ukończeniu studiów podejmuje służbę jako drugi duchowny szopienickiej parafii. Ordynowany na księdza ewangelickiego 26 lipca 1992 r. w Mikołowie. Od 1997 roku proboszcz „Szopienickiego Ośrodka Parafialnego”. Od 2001 jest delegatem duchownych do Synodu Kościoła, gdzie od 2008 jest przewodniczącym Komisji ds. Liturgii i Muzyki Kościelnej oraz od 2014 był członkiem Rady Synodalnej Synodu Kościoła XIII kadencji. 22 kwietnia 2017 w Warszawie na I sesji Synod Kościoła XIV kadencji wybrał go na Prezesa Synodu. Przewodniczy Redakcji Programów Religijnych, Komisji Mediów Polskiej Rady Ekumenicznej, Zarządowi Oddziału Krajowego Światowej Federacji Luterańskiej. Redaktor naczelny portalu luteranie.pl do 30 czerwca 2018. W latach 2007-2014 sprawował posługę duszpasterską wśród Polaków ewangelików mieszkających w Irlandii. 19 grudnia 2014 r., obronił  pracę doktorską pt. “Pieśń kościelna w ewangelickiej edukacji religijnej”.

Wikariusze:

• 1997 – 1998 – ks. Jan Neumann (wikariusz),
• 1998 – 1999 – ks. Rafał Miller (wikariusz),
• 1999 – 2004 – ks. Michał Walukiewicz (wikariusz),
• 2004 – 2008 – ks. Mirosław Czyż (wikariusz),
• 2008 – 2009 – Michał Legierski (praktykant),
• 2009 – 2011 – ks. Rafał Kamil Dawid (wikariusz),
• 2011 – 2015 – ks. Łukasz Ostruszka (wikariusz),
• 2015 – 2016 – ks. Piotr Sztwiertnia (praktykant),
• 2016 – 2021 – ks. Robert Augustyn (wikariusz),
• od 2021 – ks. Piotr Uciński (wikariusz).