Parafia Ewangelicko-Augsburska w Katowicach-Szopienicach posiada uporządkowane przez firmę „Egregor” Dawid Kubieniec w 2019 roku parafialne archiwum. W skład zbioru wchodzą księgi metrykalne, allegaty i dokumenty parafii ewangelickich w Roździeniu [dziś Katowice-Szopienice], Będzinie, Dąbrowie Górniczej, Sosnowcu, Mysłowicach i Hołdunowie [obecnie dzielnica Lędzin].

BADANIA GENEALOGICZNE – Interesantów prowadzących badania genealogiczne prosimy o wcześniejsze umówienie się mailowo lub telefonicznie – [ KONTAKT ]. Pracownicy parafii mogą wykonać kwerendę archiwalną. Spis alegat dostępny jest w archiwum.

Poniżej zamieszczamy spis ksiąg metrykalnych znajdujących się w archiwum wraz z datami skrajnymi.

1. Księgi metrykalne parafia ewangelicka Roździeń [dziś Katowice-Szopienice] /niem. Evangelische Kirchengemeinde Rosdzin – Schoppinitz/
Parafia w Szopienicach jest obecnie jedną z dwóch parafii luterańskich w Katowicach. Skupia ewangelików z północno-wschodnich dzielnic miasta: Szopienice, Roździeń, Dąbrówka Mała, Janów, Nikiszowiec i Giszowiec. Początki parafii w Szopienicach związane są z parafią w Mysłowicach, dokąd przynależeli XIX-wieczni ewangelicy żyjący w Szopienicach i okolicy. W 1888 roku założono cmentarz ewangelicki w Roździeniu, a wcześniej szkołę ewangelicką w której odbywały się raz w miesiącu nabożeństwa odprawiane przez mysłowickiego proboszcza. W 1898 roku postanowiono wybudować kościół, który pozwoliłby w przyszłości utworzyć samodzielną parafię. Rok później generalny superintendent ks. Erdmann z Wrocławia poświęcił kamień węgielny pod budowę kościoła, którą ukończono w 1901 roku. W 1905 roku utworzono oficjalny filiał parafii w Mysłowicach. W 1910 roku nastąpiło odłączenie filiału od macierzystej parafii w Mysłowicach i utworzono samodzielną parafię w Roździeniu, przemianowaną z biegiem czasu na parafię Roździeń-Szopienice, później Szopienice, a obecnie Katowice-Szopienice.

Księga Chrztów 1904 1937
Księga Chrztów 1910 1957
Księga Chrztów (parafie w Szopienicach, Sosnowcu, Hołdunowie i Mysłowicach) 1959 1993
Księga konfirmantów 1911 1961
Księga ślubów 1910 1959
Księga zapowiedzi 1959 1961
Księga ślubów (parafie w Szopienicach, Sosnowcu, Hołdunowie i Mysłowicach 1959 1997
Księga konwersji i wystąpień 1910 1979
Księga komunikantów 1901 1961
Księga komunikantów 1948 1950
Księga komunikantów 1953 1983
Księga zgonów 1910 1959
Księga zgonów 1959 1985

2. Księgi metrykalne filiał ewangelicki Będzin – Dąbrowa Górnicza
Historia zagłębiowskiego ewangelicyzmu rozpoczyna się w XIX wieku. Od początku XIX wieku do Będzina przyjeżdżał okazyjnie ks. Weber z Tarnowskich Gór, który objął opieką duszpasterską przybywających tam górników. Zmiana nastąpiła w 1840 roku, gdy utworzono w Będzinie oficjalny filiał, podlegający parafii w Wieluniu. Przez następne wielokrotnie zmieniano przynależność owego filiału – od Wielunia przez Kielce aż po Piotrków Trybunalski. Zmieniła się też siedziba filiału – po kilku latach z Będzina przeniósł się on do pobliskiej Dąbrowy Górniczej, gdzie po latach odprawiania nabożeństw w mieszkaniach prywatnych, szkołach, czy salach w 1900 roku poświęcono nowy kościół filialny. Ostatnia zmiana organizacyjna miała miejsce w 1921 roku, gdy całe Zagłębie Dąbrowskie połączono w samodzielną parafię z siedzibą w Sosnowcu.

Unikat aktów urodzeń (CD) 1845 1879
Księga urodzeń i chrztów 1880 1890
Księga konfirmantów 1859 1941
Księga ślubów (Dąbrowa, Będzin) 1840 1853
Unikat księgi ślubów (CD) 1845 1884
Księga ślubów 1885 1917
Raptularz aktów ślubów i zgonów 1937 1941
Księga komunikantów 1876 1939
Unikat księgi zgonów (CD) 1845 1874
Unikat księgi zgonów 1875 1897

3. Księgi metrykalne parafia ewangelicka Sosnowiec /niem. Evangelische Kirchengemeinde Sosnowitz/
W Sosnowcu Kościół ewangelicki rozwijał się niezależnie od filiału będzińsko-dąbrowskiego. Jego postanie, rozwój i istnienie było związane z osobą przemysłowca Henryka Dietla (1839-1911), który z własnych środków założył ewangelicką szkołę kantoratową, był fundatorem kościoła ewangelickiego w Sosnowcu dla całej zagłębiowskiej społeczności ewangelickiej. W 1878 roku sprowadził do Sosnowca ks. Eugeniusza Ernesta Uthke, który został mianowany kapelanem rodziny Dietlów, a zarazem pełnił wszystkie posługi duszpasterskie dla zagłębiowskich ewangelików i był nauczycielem w sosnowieckim gimnazjum. W 1880 roku przebudowano jedną z hal fabrycznych Dietla na salę modlitw, którą w 1888 roku przebudowano i powstał budynek spełniający w pełni rolę kościoła. Ostateczny zewnętrzny wygląd i wystrój wnętrza kościół zawdzięcza przebudowie z 1910 roku.

Księga urodzeń i ślubów 1886 1895
Księga urodzeń 1890 1898
Unikat aktów urodzenia 1898 1908
Unikat aktów urodzenia 1909 1925
Księga urodzeń i zgonów 1909 1925
Księga urodzeń 1925 1959
Księga konfirmantów 1942 1961
Akta dotyczące konfirmacji- świadectwa 1930 1955
Unikat aktów ślubów 1901 1929
Unikat aktów ślubów 1929 1959
Księga ślubów 1940 1952
Księga konwertytów i wystąpień parafii w Sosnowcu oraz filiału w Dąbrowie 1876 1949
Akta dotyczące wystąpień z kościoła 1940 1944
Księga konwersji i wystąpień 1955 1993
Księga komunikantów 1938 1960
Unikat aktów śmierci 1898 1928
Księga zgonów 1928 1959
Księga zgonów 1940 1954
Reptularz (chrzty, śluby, zgony) 1929 1933
Reptularz (chrzty, śluby, zgony) 1934 1936

4. Księgi metrykalne parafia ewangelicka Mysłowice /niem. Evangelische Kirchengemeinde Myslowitz/

W Mysłowicach pierwsze ewangelickie nabożeństwo odprawiono w 1855 roku, a parafia została formalnie erygowana w 1857 roku. Początkowo opiekę duszpasterską sprawował tu duchowny z Katowic, ks. Gottlieb Ch. Clausnitzer. Od połowy XIX wieku liczba ewangelików zaczęła wzrastać w takim tempie, że rychło stało się możliwe powołanie miejscowego duchownego i pojawiła się paląca potrzeba wybudowana kościoła. Pierwszym luterańskim duchownym, który zamieszkał w Mysłowicach był ks. Jerzy Badura (lata 1872-1876). W latach 1875-1877 wybudowano neogotycki kościół apostołów Piotra i Pawła przy dzisiejszej ul. Powstańców 5. Pierwotnie teren parafii obejmował również pobliskie Szopienice i Roździeń. Sytuacja zmieniła się w 1910 roku, kiedy wokół szopienickiego kościoła powstała samodzielna parafia.

Księga chrztów 1899 1937
Księga chrztów 1916 1959
Księga chrztów parafii w Mysłowicach i Hołdunowie 1952 1955
Księga konfirmantów 1946 1969
Księga ślubów parafii w Hołdunowie i Mysłowicach 1952 1955
Księga konwersji i wystąpień z kościoła 1954 2002
Księga komunikantów 1954 1982
Księga zgonów 1884 1918
Księga zgonów 1919 1954
Księga zgonów parafii w Mysłowicach i Hołdunowie 1952 1955

5. Księgi metrykalne parafia ewangelicka Hołdunów [dziś Lędziny] /niem. Evangelische Kirchengemeinde Anhalt/
Parafia w Hołdunowie jest jedną z najstarszych parafii ewangelickich na Górnym Śląsku. W drugiej połowie XVIII wieku na terytorium państwa pszczyńskiego zaczęli napływać ewangelicy reformowani z Małopolski, którzy tutaj szukali kontaktu z Kościołem. Dużą grupę stanowili ewangelicy z Kóz koło Bielska. W 1765 doszło w Pszczynie do zmiany panującego rodu. Nowa dynastia Anhaltów była wyznania reformowanego. Na skutek prześladowań wyznaniowych w Kozach tamtejsi ewangelicy coraz bardziej byli zainteresowani możliwością znalezienia nowej ojczyzny. Sposobny czas realizacji planów nadszedł w 1770 roku, gdy król pruski Fryderyk Wielki wydał edykt o kolonizacji. 25 maja 1770 roku siedemdziesięcioosobowy oddział pszczyńskich huzarów pod dowództwem podporusznika Georga von Woyrscha zajął wioskę Kozy, a następnie 303 osoby z dobytkiem pod eskortą wojska wyruszyły w kierunku granicy. Następnego dnia przybyli do książęcego folwarku Kiełpowy na północ od Lędzin. Tak rozpoczęła się historia nowej miejscowości, zwanej początkowo Haltan-Hołdunów. Pod koniec 1770 roku na cześć Friedricha Erdmanna, księcia Anhalt, kolonia otrzymała nazwę Anhalt. Po założeniu hołdunowskiej kolonii pojawiła się nowa parafia „Reformowany Zbór Hołdunów-Pszczyna”, skupiająca początkowo oprócz hołdunowskich, także i innych górnośląskich ewangelików reformowanych. Od 1830 roku w Hołdunowie powoli następowała zmiana religijnego profilu parafii. Nowi duchowni, luteranie z wyznania, z powodzeniem wprowadzali nowe formy pobożności luterańskiej. W XX wiek parafię wprowadził ks. Bruno Sieber, najważniejszym wydarzeniem jego pracy w Hołdunowie była budowa kościoła św. Trójcy.

Księgi metrykalne parafii w Hołdunowie nie zachowały się.
Większość duplikatów ksiąg metrykalnych dostępnych jest w Archiwum Państwowym w Pszczynie (ul. Brama Wybrańców 1, 43-200 Pszczyna, tel. 32 210 35 60, e-mail: appszczyna@katowice.ap.gov.pl). Dokumentacja powyższa jest również zdigitalizowana i udostępniona dzięki Górnośląskiemu Towarzystwu Genealogicznemu “Silius Radicum”. Można przeglądać ją online:
https://www.dropbox.com/sh/ix63jssfnhhjlex/AADI4zS0VmoyUNv4WwU2GiJla?dl=0

do góry